Doordeweeks zit Patrick van der Pas (26) in de collegezalen van de Universiteit van Amsterdam. In de weekenden reist hij naar Frankrijk waar hij workshops geeft over Pride en Human Rights. Switchend tussen Nederlandse en Engelse woorden, vertelt hij over zijn ervaring met verschillende organisaties die zich sterk maken voor seksuele diversiteit. ‘Vaak heb ik echt te maken met high politics.’
Tekst en beeld /// Lotje van den Dungen
‘Hey! I know that cologne!’ Een jongen begroet Patrick vriendelijk en ademt opzettelijk nog eens diep in. Niet geheel toevallig heeft Patrick de parfumfles Adventure van Davidoff meegenomen naar ons gesprek. ‘Dit luchtje is eigenlijk al van de markt, maar soms is hij weer te koop in een retail of op een website en dan koop ik direct zes flessen. Het is echt mijn geurtje.’ Op zijn negentiende verjaardag kreeg hij een sample van het luchtje in een cadeautas. Sindsdien is het een deel van hem geworden en herkent iedereen hem – zo blijkt – aan zijn geur. In datzelfde jaar kwam Patrick ‘uit de kast’ voor zijn familie en vrienden. ‘Er is in mijn leven zoveel veranderd sinds die tijd. Het schuwe en verlegen jongetje ben ik in de afgelopen jaren ontgroeid. Alleen dit geurtje is onveranderd gebleven. Het is een verlengde van mijn identiteit.’
Patrick komt uit Schaijk, een dorp in Noord-Brabant. Op zijn negentiende studeerde hij Marketing en Communicatie in Oss. Een heel andere richting en discipline dan antropologie. Destijds heeft hij stage gelopen bij een stichting die zich bezighoudt met sociale structuren en ongelijkheden. Twee jaar later woonde Patrick in Maastricht en richtte hij met een groep vrienden stichting LGBT Maastricht op. ‘Elke dinsdag organiseerden we een thema-avond in een oud krakerspand. Zo hebben we een keer een wedding thema en een filmavond gehad. Op het hoogtepunt waren er wel honderdvijftig mensen aanwezig.’ Patrick zette zich hiermee in tegen ongelijkheden van minderheden en streefde hierbij naar bewustwording binnen en buiten de LGBT-gemeenschap. ‘LGBT is een all-known term, maar ik geef de voorkeur aan een wat nieuwere en alomvattende term MOGII: Marginalized Orientation, Gender Identity, and Intersex. Deze term omvat ook de mensen die zich niet willen labelen als Gay, Bisexual, Transgender of iets anders.’
Tijdens een emancipatie-evenement in het krakerspand voor internationale studenten en organisaties, werd Patrick opgemerkt en gevraagd om secretaris te worden van het Human Rights comité van InterPride: de wereldfederatie voor Pride organisatoren. ‘Elke maand hebben we een videocall met landen wereldwijd over de violations van Pride en hoe we ons daarvoor kunnen inzetten. Momenteel loopt er een actie tegen homo-concentratiekampen in Tsjetsjenië. Dan hebben we echt te maken met high politics.’
Patrick kan antropologie goed combineren met zijn werk als secretaris Human Rights voor InterPride. ‘Ik doe een onderzoek naar de definitie van Pride. De “westerse” betekenis van Pride is vooral een march van A naar B. Hiernaast zijn ook andere manieren van Pride vieren of demonstreren. In India heeft een filmfestival bijvoorbeeld veel meer impact.’ Zijn onderzoek zal binnenkort gepubliceerd worden door InterPride. ‘Eerst had ik niet zoveel met de Pride gek genoeg. Al die commercie was niet mijn ding.’ Het was pas Patricks derde Pride toen hij in Londen aanwezig was voor InterPride. ‘Het voelde erg ongemakkelijk. Ik kon alleen maar denken: wie ben ik om hier te staan?’
Tegenwoordig is Patrick wel wat gewend. De welbespraakte student wil vooral bewustzijn blijven creëren voor gemarginaliseerde groepen en voor seksuele diversiteit. ‘Iedereen kan iets kleins doen om de situatie te veranderen.’