Tekst en beeld: Anouk Euser
In Oost is er het Eikenplein
Daar staat een waterkraan
Zilver de kleur, klein het formaat
En een knopje bovenaan
Daardoor stroomt het water
Heel hard naar beneden
Maar veel interessanter zijn
De aangelegenheden
Met het raam van mijn ouders als medium
Mag ik aanschouwer zijn
Anoniem geniet ik van
De scènes op het plein
Een buurman in een korte broek
Vult zijn gieter bij de kraan
Wanneer gevuld sjokt hij terug
Naar de planten in zijn laan
Zo is er ook een opa die
Met zijn kleine kind
Takjes door het rooster duwt
En dat prachtig vindt
Een zwetende renner uit het park
Neemt dankbaar een grote slok
Maar spoedig gaat hij al weer
Door met zijn gejog
Nieuwsgierige toeristen komen er ook
Per toeval op het plein beland
Vullen hun IAmsterdam fles
Vol, tot aan de rand
Hand in hand loopt er een stel
Samen naar de plek
De jongen kan het niet laten
En plenst water in haar nek
Zelfs honden en katten spelen ermee
Of zien ‘m voor het eerst
Schrikken, wanneer hun baas de knop indrukt
En het water overheerst
Kinderen,
Veel kinderen
Die spelen, rennen,
Springen
Nooit moe,
Zijn zij
Hun moeders wel
Die zitten en kijken toe
Waterpistolen worden gevuld
En deltawerken gebouwd
Hijgend wordt de dorst gelest
Ze hebben ook zoveel emmers gesjouwd!
Verhalen zijn er ook
Over de waterkraan
Zo vertelt een jongen dat er laatst
Een tekening op heeft gestaan
‘Van een piemel die plast!’
Zegt hij verbouwereerd
‘Dat gebeurt als je veel water drinkt’
Waarmee vader reageert
Naast al die kindervrolijkheid
En leven vol plezier
Is er ook de rauwe kant
Van de waterkraan
Er is bijvoorbeeld iemand die
Zich regelmatig doucht
En ook een man komt er voorbij
Die zijn tanden poetst
Het is toeval wanneer ik kijk
Of als ik langs rij op mijn fiets
Wordt de kraan door men gebruikt
Of gebeurt er helemaal niets?
Al met al staat water daar
Voor meer dan een molecuul
De grootsheid van het leven
Wordt er minuscuul
Mensen die er komen
Onwetend van elkaars bestaan
Bezig in hun eigen levens
Ontmoeten bij de waterkraan
Zonder dat doel, brengt het ons samen
Het hoeft niet, maar het gebeurt
Wij zijn de Waterkraners
In diversiteit gekleurd
